TUBAV Bilim Dergisinin Yayımladığı yazıya göre;
Bireysel ve toplumsal hayatta önemli bir yere sahip olan dinin eğitim ve öğretim alanında yok sayılması öncelikle çocuk ve gençlere ve daha sonra yetişkinlere karşı haksızlıktır. Bu nedenle din eğitimi ve öğretiminde iki husus önemlidir: 1. İlk ve ortaöğretimde din dersi zorunlu olmalıdır, 2. Anayasada yer alan “isteğe bağlı din eğitimi”nin hayatiyet kazanması için gerekli çalışmalar yapılmalıdır. Dünya, küreselleşme ile birlikte, çok dinli ve çok kültürlü yaşamla tanışmıştır. Bu durum din dersinde inanılan dinin yanı sıra diğer dinlerin de öğretimini zorunlu kılmaktadır. Bir dine saygı göstermek, onu öğrenmek ve öğretmek ile onu doğru bir inanç sistemi olarak kabul etmek birbirinden farklı şeylerdir. Farklı inançlara sahip olan insanlar, tecrübelerini paylaşmak amacıyla tartışmadan, birbirlerini dinlerinden döndürmeye çalışmadan bilgi alışverişinde bulunabilmelidir. Farklı dinlere mensup insanların, ötekinin inanç ve yaşam biçimine karşı daha hoşgörülü kimseler haline gelebilmeleri sağlanmalıdır. Bu amaçla, DKAB dersinin İslam dini dışındaki dinler konusunun öğrencilerin inanç ve kültür dünyalarında meydana getirebileceği zenginlik ve bunun toplum ve dünya barışına yapabileceği katkılar üzerinde durulmalıdır. Bu ders aslî fonksiyonlarını daha iyi yerine getirirse Müslüman ya da diğer dinlere mensup olan çocuklar, bu dersin yardımıyla hem çeşitli dinler hakkında bilgi alabilir hem de birbirlerine saygı duymayı öğrenirler.
yazının tamamı için tıklayınız.